Onmiskenbaar kwam ik rond mijn vijftigste in de overgang. Een middelbare-vrouwen-dingetje? Mooi niet. Elke levensfase, elk seizoen maak je in wezen een overgang. Ook in jouw loopbaan, wonen en relaties.
Overgangen zijn aan de orde van de dag. Je ziel roept opgetogen: transformatiekans! Je persoonlijkheid reageert in patronen van vluchten, verzet en ontkenning.
Liefst zou je haasje-over spelen als een overgang zich aandient. Hop, de knoop doorhakken, oude schepen achter je verbranden en proactief de nieuwe werkelijkheid veroveren. Korte pijn, efficiënt en slim. Andere optie is er enorm mee gaan strijden. Of jezelf verdoven en wegduiken tot het over is. Helaas, echte en grote overgangen vegen de vloer aan met dit soort oplossingen.
Je paardjes slaan op hol
Je persoonlijkheid werkt als een koets met twee paarden ervoor, een denk- en een voelpaard. Bij een overgang deinzen ze instinctief terug. Doodsbenauwd om de overgang te maken, niet wetend wat het nieuwe gaat brengen. Je lichaam, de koets, krijgt het ook flink te verduren. Want het denkpaard slaat op hol en het voelpaard zakt ineen. Of andersom.
Wat er ontbreekt is een koetsier die op de bok zit: het zelfbewustzijn. Die koetsier navigeert je vastberaden en fijngevoelig door zo’n overgang, liefdevol het denk- en voelpaardje mennend. Dan blijf je waarnemen en voel je wat je te voelen hebt zonder erin te verdwijnen. Elke dag opnieuw je angstige paardjes aanlijnen en je koets liefdevol door het oog van de naald heenleiden. Tot je plots aan de andere kant van de streep staat.
Waarom blijf je in de gevangenis
terwijl de deur zo wagenwijd open is?
Sluit je beide ogen om met het andere oog te zien.
Open je handen als je vastgehouden wilt worden.
Beweeg je uit de warboel van het vrees-denken.
RUMI
De hormonale ballenbak
Soms zijn er ruige passages waar jouw koetsier zonder GPS zijn weg moet vinden. Zoals de overgang. Tot nu zag ik het overgangslijden van oudere vriendinnen onthutst aan, empatisch meemopperend over mijn heftige ongesteldheden die ik op ‘blauwe pillen’ doorkwam. Data die ik in mijn agenda markeerde als heuse alarmfases waar ik zoveel mogelijk ómheen plande.
Ik noemde ze tipidagen (omdat ik liefst als een Indianenvrouw alleen in een tipi zou willen zitten). Dag 1 en 2 die ik moeizaam en kromgetrokken verdroeg. En ik niet alleen. Blijmoedig gaf ik PMS waarschuwingen van 1-5 Beaufort af aan collega’s en mijn zonen. Zo ging dat, bijna veertig jaar lang in de hormonale achtbaan: best wel erg, maar bekend gebied.
Tot ik – die altijd op de dag af elke 28 dagen ongesteld werd – het niet meer werd! En zelf keihard in de hormonale ballenbak belandde: troebele geest, emo-draken, fysiek gedoe en depressieve stemmingen. Paniek!
Herkennen, erkennen… transformatie
Deze drieslag is een klassieke landkaart naar verandering, zeker als je verstrikt raakt in je verzet. Je beide paarden slaan op hol en de koetsier is nergens te bekennen! Vind medereizigers dat maakt het (h)erkennen een stuk vrolijker en verzacht enigszins de pijn. Oefen het in tijden van overgang. Even ontladen en je hart luchten. Maar je zet het niet echt om zo.
Want het paard weigert hindernis. Je blijft hangen in het oude en de overgang wordt niet gemaakt. De troost is uiteindelijk schraal en je wordt een zeur. En dat is natuurlijk stiekem het echte schrikbeeld van deze overgang. Alarm! Roep je koetsier erbij, lijn je paardjes aan. De intuïtieve koetsier van het zelfbewustzijn gaat in het samenspel met denken en voelen.
Hold your horses!
Echte verandering begint met werkelijk erkenning geven. Het verzetsbeest eindeloos in de bek kijken. Aanvaarden. Niet louter ‘accepteren’, maar het leed doorléven tot diep in je innerlijke werelden. Ja Broosje, dat wordt nog een hele klus in ‘walk your talk’! Deze ruige overgang eerlijk worstelend, zachtmoedig en grinnikend doorleven, ongeacht of ik een wijze vrouw of een oud wijfie wordt.
De ziel maakt het niet uit, die verlangt naar waarachtigheid. Laat elk beeld dus los, je kunt het niet weten. Nu eerst dit grensgebied intrekken. Laat je zelfbewuste koetsier behoedzaam de teugels in handen nemen. Zo overzie je het hele krachtenveld en stem je af op jouw innerlijke dynamiek. De ziel is tijdloos, de geest is razendsnel, gevoelens en gedachten zijn vluchtig en het lichaam geeft het tempo aan. Hold your horses!
Marianne Broos | Broos' Levenskunstwerk | mei 2023